Twee mensen kunnen heel verschillende meningen hebben. Bij mij was het meest recente voorbeeld een cliënt die de behandeling wilde stopzetten. Via de mail meldde ze dat ze op zoek ging naar een andere therapeut. Blijkbaar voldeed de behandeling niet aan haar verwachtingen. Ze had van mij oefeningen meegekregen met de opdracht thuis aan de slag te gaan. Zelf was ze nooit eerder bij een fysiotherapeut geweest, maar haar verwachting was dat ze gemasseerd zou worden. Tegelijkertijd oefende ze weinig, waardoor ze ook niet aan mijn verwachtingen voldeed. Omdat ik niet naar haar verwachtingen had gevraagd, kwam ik daar pas achter toen ze na de tweede behandeling wilde stoppen.
Mijn vriend is enkele weken geleden gestart in een nieuwe praktijk als fysiotherapeut. Na het sollicitatiegesprek kwam hij met een goed gevoel thuis. Hij begon vol energie bij zijn nieuwe werkgever, maar na de tweede week kwam hij gefrustreerd thuis. Zijn baas vond dat hij het raam te wild open deed. En dat de step op de verkeerde plek in de oefenzaal stond. Na week drie kwam daarbij dat cliënten wel twee keer in de week ingepland moeten worden. En dat je iemand behandeld tot diegene helemaal geen pijnklachten meer heeft, ook al geeft diegene aan verder zelf te kunnen oefenen. Daar kon mijn vriend zich niet in vinden. Zijn baas vertelde dat hij afwachtte tot mijn vriend zich aanpast aan de visie van de praktijk. Er was geen ruimte voor zijn eigen visie. Na een week discussie en overleg met zichzelf en met mij, besloot hij ontslag te nemen.
Het is fijn dat er zoveel verschillende mensen op de wereld zijn. Als we allemaal dezelfde visie zouden delen, werd het een saaie bedoening. Maar het loopt spaak wanneer we niet op de hoogte zijn van elkaars standpunt. Op het moment dat we vergeten naar elkaar te luisteren, of dat we er niet bij stilstaan dat die andere persoon een andere mening heeft. Het is belangrijk om het gesprek met elkaar aan te gaan, zodat we elkaars visie leren te begrijpen. Je hoeft het niet met elkaar eens te zijn, maar door begrip te tonen laat je zien dat je de ander respecteert. Discussies verbreden je wereld. Zeker discussies en gesprekken die je met mensen buiten je eigen sociale kring voert. Ze hebben argumenten waar je zelf nooit aan hebt gedacht. Zo'n gesprek geeft je de unieke kans om de wereld te bekijken door de bril van een ander.
Helaas vinden dit soort gesprekken tegenwoordig vaak plaats via de sociale media of het internet. Virtueel (en zeker anoniem) met elkaar in gesprek gaan heeft als nadeel en als voordeel dat je kunt zeggen wat je wilt. Je zegt direct wat er op je hart ligt. Sommige mensen zijn daarbij niet bereid om de andere meningen te lezen, maar roepen alleen wat ze zelf willen. In een wederzijds gesprek of een groepsgesprek is dit onmogelijk, want dan praat je door elkaar heen en kan niemand het gesprek meer volgen. Bovendien kun je met je intonatie en lichaamsgebaren de boodschap veel duidelijker overbrengen. De lezer interpreteert een geschreven bericht mogelijk anders dan de schrijver, waardoor er misvattingen ontstaan.
Het zou mooi zijn als we vaker met elkaar in gesprek gaan. In het echt, buiten op straat, in de kroeg, op feestjes, op het werk, het maakt niet uit waar. Willekeurig mensen aanspreken in de trein levert mooie gesprekken op. Een praatje maken in de rij bij de supermarkt, terwijl je op de bus wacht of als je de hond uitlaat. De wereld is vol met mooie mensen, waar je veel van kunt leren als je bereid bent om het gesprek aan te gaan.
Reactie plaatsen
Reacties